María Otero y Belarmino Pena: «O máis importante da miña vida paseino fóra»
SUIZA
Ni en sueños podría imaginar María Otero García lo que acabaría suponiendo para su vida aceptar la propuesta que, un día de verano de 1969, le realizó su hermana Consuelo. «Ela xa marchara un ano antes e estaba moi contenta co emprego. Díxome que, se quería, facía por mandarme un contrato porque tiñan moito traballo e que fose probar un ano a ver como se me daba. Acabei botando 30 e formando alá a miña familia», comenta esta mazaricana que, a pesar de llevar ya dos décadas en su tierra natal, sigue manteniendo vínculos muy fuertes con el cantón suizo de Friburgo donde estuvo emigrada.
«Teño alá dous fillos e un neto. Naceron alí, teñen as súas vidas e os seus traballos e, aínda que lles gusta esta terra, xa son máis suízos que galegos», explica mientras recuerda con tristeza lo duros que fueron sus comienzos en el país helvético, pero también otras experiencias mucho más agradables, como el momento en que conoció a su marido, Belarmino Pena, natural del municipio lugués de Guitiriz, o el nacimiento de su nieto.
«Teño moito que agradecer»
«En 30 anos pasas moitas cousas boas e malas, como é lóxico. O máis importante da miña vida paseino fóra e, aínda que non estabas ben de todo porque sabías que aquela non era a túa casa, eu teño moito que lle agradecer a Suíza. Tivemos que traballar e sacrificarnos moito, pero sempre nos trataron con dignidade e incluso con cariño», reconoce María Otero.
Manifiesta que no quiere perder el contacto con el país helvético «polo menos unha vez ao ano volvemos para visitar aos rapaces e ver como vai aquelo».