Mitoloxía e divindade feminina fúndense na fotografía de Lúa Ribeira

rita álvarez tudela LONDRES / CORRESPONSAL

REINO UNIDO

lua ribeira

A artista galega, afincada no Reino Unido, expón as súas series e publica un fotolibro

23 mar 2018 . Actualizado a las 05:00 h.

A galega Lúa Ribeira chegou sen facer ruído a Newport para facer un grao en Fotografía Documental na Universidade de Gales do Sur, pero en apenas dous anos fíxose un oco no sempre competitivo mundo da fotografía no Reino Unido. O premio que lle deu un dos últimos empuxóns foi a concesión da prestixiosa bolsa Jerwood Photoworks.

Con ela, a galega tivo durante os últimos meses o apoio económico para realizar unha serie que leva por título Subida ao ceo, unha visualización persoal baseada no medo a morrer. Nela vese motivada por facer un escape da realidade e o anhelo de significación mitolóxica na vida contemporánea. «Interésanme a mitoloxía clásica e os símbolos relixiosos da mortalidade», explica.

A serie, tras ser exposta no espazo Jerwood de Londres, viaxará o mes que vén á cidade inglesa de Bradford, ata xuño, e posteriormente a Belfast, onde permanecerá os meses de novembro e decembro. Á convocatoria presentáronse 350 candidaturas, pero finalmente Ribeira impúxose xunto aos fotógrafos Alejandra Carles-Tolra e Sam Laughlin. Cada un foi premiado con 10.000 libras e ademais contaron co apoio de especialistas na disciplina durante doce meses, como o fotógrafo Mitch Epstein, o editor Michael Mack e a galerista Maureen Paley.

Nacida nas Pontes en 1986, Ribeira é máis coñecida na illa pola súa serie Noises in the Blood, unha exploración da feminidade e a cultura dancehall. Inspirouse neste ritual xamaicano contemporáneo, traballando da man dun grupo de mulleres xamaicanas na cidade de Birmingham. Ribeira recreou escenas desta cultura nas casas dos participantes, diseccionando as ideas de feminidade e sexualidade dentro de cada unha das fotos. «Non quería que as imaxes fixesen comentarios sobre o dancehall, senón que se convertesen no ritual mesmo. O poder das transformacións das mulleres e a innovación e provocación que involucran a miúdo chocan coas ideas occidentais da feminidade. Os poderes mitolóxicos e o concepto da divindade feminina estiveron moi presentes na miña procura visual. Temas universais como o nacemento, o amor, a morte e o sexo son centrais», relata Ribeira.

Noises in the Blood foi tamén presentada como fotolibro e exposta en Fishbar, un espazo e editorial fotográfico en Londres, fundado por Olivia Arthur, compoñente da axencia Magnum e famosa polo seu traballo pioneiro sobre as mulleres en Arabia Saudita. «Cos fotolibros teño unha relación de amor-odio. Ás veces dígome que me gustan máis os catálogos ou os libros de Diane Arbus. Aínda non sei se quero facer máis, teño que ir véndoo aos poucos e dándolle máis voltas».

Deseño e fotografía

A fotógrafa ten agora a súa sede en Bristol, pero antes, no 2011, completara un grao de Deseño Gráfico no BAU, centro universitario de deseño de Barcelona. «O deseño require estar moitas horas no ordenador, dentro da casa ou no estudio. A fotografía permitíame as dúas cousas, a parte visual artística e creativa e o contacto co mundo de fóra, con realidades e sitios que non experimentaría se non fose pola fotografía mesma. Descubrín este medio no último ano de deseño gráfico, nunha disciplina de fotografía, que non era técnica, senón creativa. E alí deime conta de que era algo vocacional», explica a creadora. Ribeira tamén participou nunha residencia artística en Dinamarca no 2015 e en PhotoEspaña no 2014, pero ademais o seu traballo foi seleccionado pola fotógrafa de Magnum Susan Meiselas, coñecida polas súas imaxes da década de 1970 dunha Nicaragua devastada pola guerra, para a súa inclusión na revista Raw View, no seu número Women Looking at Women.

Pasará as próximas semanas en Vigo, traballando cun grupo de mulleres con discapacidade intelectual. «Teño ganas de facer un traballo a longo prazo en Galicia, necesito máis anos alí. Canto máis tiro da corda, máis me dou conta de que nace todo de alí», puntualiza. Agora o único que realmente lle preocupa son os medios económicos para poder seguir producindo, pero en Newport sentou «as bases para estudar o que no meu país non había posibilidade».